That sparked a revolution in computer networking. New networks formed, connecting universities and research centers across the globe. But for the next 20 years, the internet wasn’t accessible to the public. It was restricted to university and government researchers, students, and private corporations. There were dozens of programs that could trade information over telephone lines, but none of them were easy to use. The real open internet, and the first web browser, wasn’t created until 1990.

Kjo qe shkëndija për një revolucion në punimin në rrjet të kompjuterave. U formuan rrjete të rinj, që lidhnin universitete dhe qendra shkencore anembanë rruzullit. Por për 20 vjetët më pas, interneti s’qe i përdorshëm nga publiku. Qe i kufizuar për kërkime universitare dhe qeveritare, studentë dhe korporata private. Pati me dhjetëra programe me të cilat mund të shkëmbehej informacion përmes linjave telefonike, por asnjë prej tyre s’qe i lehtë për t’u përdorur. Interneti i njëmendtë i hapët dhe shfletuesi i parë, s’erdhën para 1990-s.